Με την αποπεράτωση του θερισμού, στην Κω και αλλού, τα τελευταία δράγματα, δηλαδή τις τελευταίες χεριές των σταχιών δεν τις έδεναν χερόβολα και δεμάτια. Οι θεριστές έκαναν κύκλο και τα πέταγαν υψηλά ευχόμενοι “και του χρόνου ! να χιλιομοδίσετε!”
Και στην Κύπρο επίσης σκόρπιζαν τα τελευταία δραγματα και έλεγαν “χίλια μοδια και το τρίτον και του φτωχού το δίκαιον. “
Τα σκορπισμένα στάχια, καθώς και το αποθέρι, αυτά που είχαν αφήσει σε μία άκρη για το καλό δεν τα μάζευαν. Έρχονταν οι σταχολόοι σε λίγο, γέμιζαν τα σακιά τους και εύχονταν “Ο Θεός σχωρεση τα πεθαμένα σας. Να το βρή η ψυχή των πεθαμένων σας. “Στην Κάρπαθο δε λένε “Κι από χρόνου! Καλαλωνεμενα! Καλοφαωτα!”Κι αν είχαν κόρη, καλοπροικισμΈνα (Καλαλωνεμενα: να έχουν καλό αλώνισμα.)
