Με τον Άγιο Σπυρίδωνα η φίλη μας η Ανθούλα, είχε σχέση θαρρείς συγγενική. Το προσκύνημα της στην Κέρκυρα ήταν επίσκεψις σε πρόσωπο αγαπημένο. “Που λες ξουτσικο’ μ πήγα να χαιρετήσω τον παππού τον Άγιο Σπυρίδωνα.” Του κρατούσε και δώρο παντόφλες βελουδένιες. Ευτυχώς, με τόσα τρεξίματα οι παλιές είχαν λιώσει. ο Άγιος Σπυρίδωνας, θεραπεύει τους ασθενείς, συμπαρίσταται στους αδύνατους, ευλογεί και τους κήπους των καλών σπορέων.
(Ξούτσικο μ: μικρούτσικο μου)
