- Παλιά παντιέρα τιμή του καπετάνιου.”
Έτσι λένε για τον καλό τον καπετάνιο, που φύλαξε τήν παντιέρα του και δεν άφησε να φθαρεί. Αλλά καί για τον άξιο άνθρωπο που περιφρουρεί με ζήλο τα καλά τής ζωής.
2. “Ούτε αμπέλια θέλω να ‘χω, ούτε λόγια με τον άρχο”
Την έλεγαν μετά την “απελευθέρωση “του 1821.Τόσο πολύ είχαν αγανακτήσει από την βαριά φορολογία των Βαυβαρών. Ασφαλώς με την συνδρομή των εντοπίων. Κάπως έτσι και σήμερα.
3. “Καινούργια ημέρα καινούριος αναφακάς”
Αναφακάς: το δι”έκαστον εκάστοτε μοιραίον. Ίσως, ανά +φαίνειν. Αναφήναι σημαίνει φανερώσαι. Φαικώς: λαμπρώς. Καινούργια ‘μέρα, καινούργιος αναφακάς, κάθε ημέρα με την τύχη της. Αύριο καινούρια ‘μέρα, λέμε με αισιοδοξία.
4. “Οσα κάνει η νύχτα και η αυγή δεν τα κάνει μάνα και αδερφή.”
Πρωινό ξύπνημα και νυχτέρι. Έτσι κάνεις προκοπή. Την έλεγε η γειτόνισσά μου, αείμνηστη τώρα, Μαρία Καμινιάρη.
Μία χρήσιμη παροιμία της Ευβοίας .
5. “Η παραδρομή της γάτας στον αχυρώνα. “
Μερικοί άνθρωποι, παίρνουν φούρια και λένε ότι θα κάνουν τα χίλια δυό και στο τέλος μηδέν. Έτσι και η γάτα. Την βλέπεις να τρέχει γρήγορα και απορείς που θα φτάσει με τέτοια βιασύνη. Το αποτέλεσμα; Πάει και κρύβεται στον αχυρώνα. Αυτή είναι η παραδρομή της γάτας, αλλά και πολλών ανθρώπων. Η χαριτωμένη παροιμία ,είναι της Ευβοίας. Την άκουσα στην Λάμαρη, ένα καλοκαίρι, στο ωραίο πανηγύρι του συλλόγου. Λοιπόν δουλειά. Να μαζέψουμε πολλές παροιμίες, μη λένε και για εμάς.
6. “Χίλια μέτρα, ένα κόψε “
Με αυτή την παροιμία μας συμβούλευε ανελλιπώς, η Μικρασιάτισσα μητέρα μας Γενοβέφα Καλύβα Μαρμαρινού. Καί είχε δίκιο. Κάθε κίνηση της ζωής θέλει μελέτη. Προσοχή μεγάλη.
